Miguel A. Zabalzaren "Los diez aspectos claves de una educación infantil de calidad" testua irakurri dut, eta bertan hezkuntzan ezinbestekoak diren 10 puntu garrantzitsu aztertzen ditu. Eta hausnarketa egitera bultzatzen duenez sakontzen saiatuko naiz.
Jorratu dugun lehen atala hezkuntza-inguruneari buruzkoa da, eta aurrerago aztertuko diren errutinen gaiarekin lotu daiteke. A. Zabalzaren arabera, funtsezkoa da espazioak irekiak, ordenatuak eta bereziak izatea eta beharrezko materialak izatea. Gainera, garrantzitsua da jardueraren unea dagokion eremura egokitzea. Helduaroan bezala, non pertsona bakoitzak espazio propioa behar duen, naturala da baurtzarotik bertatik espazioak egiten ditugun jarduerekin eta gauzatzen ditugun unearekin lotzea eta sailkatzea. Horrela, arreta lotutako zereginera eta erantzukizunera bideratzen da, tokia eta denbora barne hartzen dituen testuinguru batean.
Bestalde, funtsezkoa da oreka bat aurkitzea irakasleek egiten dituzten jardueren eta haurrek modu autunomoan egiten dituztenen artean. Argi dago independentziaz jarduteko beharra dagoela, eta, lehen esan bezala, funtsezkoa da autonomia hori ahalbidetuko duten espazioak ematea. Gainera, irakasleek ezarritako curriculumaren arabera planifikatu behar dituzte eskolak. Ildo horretan, garrantzitsua da, halaber, ikasle bakoitzari arreta integrala eta indibidualizatua eskaintzea. Taldeko arretatik haratago, haur bakoitzaren garapen pertsonala gertutik behatu behar da, eta, horri esker, haren bilakaeraren azterketa sakonagoa egin ahal izango da. Horrela, ebaluazio-prozesu bati ekingo zaio, eta haren aurrerapena ikertuko da, bai talde-testuinguruan, bai banakakoan. Egon daitezkeen aldaketa-beharrak identifikatzeko, behaketa hori funtsezkoa izango da irakaslearentzat.
Emozioak kontuan hartzean, argi dago horiez haurren bizitzako funtsezko zati bat direla. Horien bidez, ikaskuntza-prozesuari ekiten diote eta bizitzari aurre egiteko mekanismoak garatzen dituzte. Beldurraren esperientziak, adibidez, emozio nagusien eragina izango du, eta horrek eragina izango du ekintza jakin batzuk egiteko erabakian.
Garrantzitsua da, halaber, hizkuntza egokia erabiltzea. Haurrek egiten dituzten deskribapenak jasotzean, hizkuntzaren erabilera barneratzen laguntzen zaie. Gaiari lotutako termino espezifikoak sartzeak, zehaztasuna emateaz gain, esperimentatu eta ikasi dutena argi eta zehatz ulertzeko aukera ematen die.
Ikasgelan eta ikaskideen artean sortzen diren estimuluez gain, funtsezkoa da haurrek kanpoko munduarekin lotura ezartzea. Hori lortzeko, gurasoak eta beren bizitzako pertsona esanguratsuak gonbidatu daitezke ikasgelako jardueretan parte hartzera, bai eta ikasgelatik kanpo esperientzia horiekin jarraitzera ere. Era berean, zaila izan daitekeen arren, baliagarria da kanpo-ingurunearekin loturak ezartzen saiatzea, hala nola museoetara edo liburutegietara txangoak. Horrek ekar ditzakeen erronkei dagokienez, garrantzitsua da haur bakoitzak behar duen arreta indibidualizatua kontuan hartzea, baita estimulu anitzek espazio ireki batean eragin dezaketen distrakzioak ere.
Artikulu honen azken atalean, hezkuntza-kalitatea hobetzeko hainbat proposamen aurkezten dira, ikasgelatik kanpo arreta behar duten ezaugarriak nabarmenduz. Ebidentzian oinarritutako datuak biltzearen garrantzia, irakasleen etengabeko prestakuntzan inbertitzeko beharra, lanaren eta plazerraren funtsezko lotura, ingurunearekiko harreman osasungarriak sustatzea eta ikastetxeen garapenerako ikuspegi indibidualizatua ezartzeko aukera azpimarratzen dira. Miguel A. Zabalzak adierazi duenez, bizitzako beste testuinguru batzuetan erabiltzen diren metodologiak Haur Hezkuntzara egokitu daitezke.
Beraz, azaldutakotik abiatuta, hainbat arlo identifikatzen dira, eta horiek barneko nahiz kanpoko ikuspegitik landu daitezke, haurrentzat hezkuntza egokia bermatzeko. Ingurumen-espazioak, uneak eta inplikatutako pertsonak funtsezko elementuak dira ikuspegi integrala eraikitzeko; izan ere, ikasgelan lantzen dena kanpoan islatuko da, eta inguruneko estimuluek eragin zuzena izango dute ikaskideen eta nobanakoen garapenean.
Gainera, artikulu hori nahiko zaharra dela kontuan izanik, oso garrantzitsua da haren edukia eguneratzea, batez ere aurrerapen teknologikoak txertatzeari dagokionez. Gaur egun, pantailen presentzia nabarmena da, eta haurrak estimulu horren eraginpean daude etengabe. Teknologiaren erabilera egokia ziurtatrzeko, onuragarria izango litzateke ikuspegi didaktikoak aztertzea edo integraziorako une eta espazio espezifikoak planifikatzea, besteak beste. Aipatutako orokortasunak egungo hezkuntza-sistemara egokitu behar dira.
Zabalza, M.A (1996). Los diez aspectos claves de una Educación Infantil de calidad (Ed.), Calidad en la Educación Infantil (49-61 orr.). Narcea.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina